Покрај тоа, со МКФ се прифаќа дека дефинирањето на попреченоста не е „црно-бело”, туку „способноста“ и „попреченоста“ може да се гледаат на едно скалило на различни нивоа, и дефиниции. Секој припаѓа некаде на тоа скалило, и состојбата на секого може да биде засегната од попреченоста да се направи нешто во одредена фаза од животот, не само преку влијанијата врз здравјето и добросостојбата, туку и од средината во која се живее, и можностите кои стојат на располагање за развој. Тоа е важно за сите луѓе, но се чини дека е од најголема важност за децата.

МКФ ни пружа нов поглед кон луѓето со попреченост – поглед фокусиран на она што луѓето можат
да го направат, наспроти само на бариерите на попреченоста. МКФ овозможува разбирање на она
што една личност може да го направи - и за што може да и се помогне да го направи подобро.

Со МКФ се појаснува дека способноста и попреченоста не може да се дефинираат само по пат на медицинска дијагноза. Наспроти тоа, постојат голем број на фактори кои придонесуваат за способноста или неспособноста на лицето да направи нешто што сака или треба да направи. На пример, доколку лицето не може да пешачи или оди на работа, истото може да е поврзано со одреден број на различни здравствени состојби, или ограничувачки фактори во опкружувањето. Преку префрлање на фокусот од здравствената состојба на функционирањето, со МКФ сите луѓе се гледаат на иста основа, овозможувајќи нивните капацитети и потенцијали да се споредуваат,
и тоа во однос на сродното функционирање, преку една заедничка рамка – и притоа на крајот добиваат поддршка.

МКФ претставува светски стандард за класификација на функционирањето и попреченоста, која е договорена на Светското здравствено собрание во 2001. Со МКФ се поддржуваат политики засновани на правата во владините и други сектори и претставува заеднички јазик и разбирање за употреба од страна на лицата кои се соочуваат со попреченост, за обезбедување релевантни услуги и за работа со податоци за попреченоста.

МКФ обезбедува организирана информациска структура, придонесувајќи кон подобро разбирање на функционирањето и попреченоста и споредливост помеѓу разни средини.

МКФ овозможува заеднички јазик за попреченоста. Дефинициите и категориите од МКФ се именувани на неутрален јазик (каде е тоа возможно), така што класификацијата може да се користи за запис и на позитивните и на негативните аспекти од функционирањето.

МКФ може да се користи на разни начини во разни области на примена. Тука спаѓаат :

- Клиничка пракса: МКФ обезбедува заеднички јазик помеѓу разни клинички дисциплини и со пациентите и клиентите. МКФ претставува надополнување на Меѓународната класификација на болести (ICD) – глобален стандард за класификација на болестите – и, кога се користат
заедно, тие ја даваат целосната слика за здравствената состојба на поединецот.

МКФ ги почитува правата на секоја личност и активно избегнува етикетирање, стигматизација и дискриминација.

- Услуги за поддршка и поддршка за приход: МКФ може да ја подржи проценката на подобноста и планирањето на услугите во социјалната заштита или другите услуги за поддршка, притоа овозможувајќи холиситчки пристап кон можностите на пациентите. Особено што фокусот на факторите на опкружувањето овозможуваат да се знае дали според потребите на поединецот е неопходно да се направат промени во опкружувањето или обезбедувањето лична поддршка.

- Статистика на население: Кога податоците за населението се втемелени на истите концепти и рамки, тогаш може да се развие една силна и интегрирана национална информациска мрежа. Овие
информациски ресурси потоа може да се користат за споредба на бројот на лица кои имаат потреба од разни услуги со бројот на лица кои истите ги добиваат, или пак, може да ни посочат кон оние општествени средини кои предизвикуваат најмногу попречености за лицата со потешкотии во
функционирањето.

- Образование: Како заеднички јазик, МКФ може да интегрира перспективи од детето, семејството, училиштето и други услужни системи, со што им овозможува на сите деца да добијат можност за учење во најдобрите можни средини за нивните реалности.

МКФ ја става секоја личност во контекст: функционирањето и попреченоста се резултати на односот помеѓу здравствените состојби на лицето и неговата средина.

- Да, МКФ дава дефиниции за функционирањето и попреченоста. Сепак, МКФ не диктира кој е „нормален“ а кој има „попреченост“. Користејќи ја МКФ едно лице може да има „попреченост“ низ различни нивоа и разни полиња, но, ваквата индивидуална назнака може да се менува низ времето.

- МКФ ги класифицира функционирањето и попреченоста, но НЕ и самите луѓе. Предмет на класификација со МКФ се разните категории во здравствените и сродните домени. МКФ класифицира физиолошки функции, анатомски структури, активности, задачи, животни области и надворешни влијанија. МКФ не класифицира луѓе и не е можно луѓето да бидат назначени во некоја од категориите во МКФ.

- МКФ е применлива на сите луѓе, со цел да го опише нивното функционирање и нивото на здравје. Имајќи предвид дека секој може да доживее попреченост во одреден дел од животот, без разлика дали е тоа трајна или привремена попреченост, или пак, континуирана или повремена, МКФ може да се искористиза да се документираат промените во одделните домени на функционирањето како „попреченост“. МКФ не едизајнирана, нити пак треба да се користи, за да ги етикетира лицата со попреченост како одделна социјална група. МКФ е применлива врз сите луѓе, без разлика на нивните специфични здравствени состојби, и восите физички, општествени и културолошки контексти.